J. Berzelious (1779-1848)
Ο βαρόνος J.J. Berzelious θεωρείται, μαζί με τους R. Boyle, J. Dalton και A. Lavoisier, ένας από τους ιδρυτές της σύγχρονης χημείας και ο «πατέρας της σουηδικής χημείας». Έγινε μέλος της Βασιλικής Σουηδικής Ακαδημίας Επιστημών το 1808 και η Ημέρα του Berzelius γιορτάζεται στις 20 Αυγούστου. Ο Berzelius ξεκίνησε την καριέρα του ως γιατρός, αλλά διακρίθηκε για τον προσδιορισμό των ατομικών βαρών και τα πειράματά του οδήγησαν στον «Νόμο των Σταθερών Αναλογιών», με βάση τον οποίο έγινε κατανοητό ότι τα στοιχεία μετέχουν στις χημικές ενώσεις και στις χημικές αντιδράσεις σε συγκεκριμένες αναλογίες ( αρχές της στοιχειομετρίας).
Ήταν αυστηρός εμπειριστής και επέμενε ότι οποιαδήποτε νέα θεωρία πρέπει να είναι συνεπής με το άθροισμα της σύγχρονης χημικής γνώσης. Ανέπτυξε βελτιωμένες μεθόδους χημικής ανάλυσης για να υποστηρίξει την εργασία του στη στοιχειομετρία. Ερεύνησε την ισομέρεια, την αλλοτροπία και την κατάλυση, φαινόμενα που του οφείλουν τα ονόματά τους. Ο Berzelius ήταν από τους πρώτους που διατύπωσε τις διαφορές μεταξύ ανόργανων και οργανικών ενώσεων. Μελέτησε πολλά ορυκτά και στοιχεία, ανακάλυψε το δημήτριο και το σελήνιο, και ήταν ο πρώτος που απομόνωσε το πυρίτιο και το θόριο.
Ο Berzelius έδειξε τη χρήση ενός ηλεκτροχημικού στοιχείου για την αποσύνθεση ορισμένων χημικών ενώσεων σε ζεύγη ηλεκτρικά αντίθετων συστατικών και διατύπωσε τη θεωρία του ηλεκτροχημικού δυϊσμού, η οποία δεν επαληθεύτηκε. Η εργασία του Berzelius με τα ατομικά βάρη και τη θεωρία του ηλεκτροχημικού δυϊσμού τον οδήγησε στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου συστήματος συμβολισμού χημικού τύπου που έδειχνε τη σύνθεση οποιασδήποτε ένωσης τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά. Το σύστημά του συντόμευσε τα λατινικά ονόματα των στοιχείων με ένα ή δύο γράμματα και εφάρμοσε εκθέτες για να προσδιορίσει τον αριθμό των ατόμων κάθε στοιχείου που υπάρχει στην ένωση. Αργότερα, οι χημικοί άλλαξαν στη χρήση των δεικτών αντί για τους εκθέτες.