Ο Δημόκριτος (460-379 π.Χ.) από τα Άβδηρα της Θράκης, ο οποίος υπήρξε μαθητής του Λεύκιππου από τη Μίλητο της Ιωνίας, ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι η ύλη δεν μπορεί να τέμνεται συνεχώς, δηλαδή να διαιρείται επ’ άπειρον. Κάποια στιγμή θα καταλήξει σε μικροσκοπικά σωματίδια τα οποία δεν θα μπορούν να διαιρεθούν άλλο, τα οποία ονόμασε άτομα, δηλαδή αυτά που δεν τέμνονται.
Ο Δημόκριτος στην ατομική θεωρία του διατύπωσε τις ακόλουθες αρχές:
Ο R. P. Feynman, Αμερικανός θεωρητικός φυσικός και νομπελίστας, ο οποίος θεωρείται ο πιο επιδραστικός επιστήμονας στον τομέα του κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, είπε για το άτομο:
«Εάν, σ’ έναν παγκόσμιο κατακλυσμό, όλη η επιστημονική γνώση επρόκειτο να καταστραφεί εκτός από μία μόνο πρόταση που θα περνούσε στις επόμενες γενιές, ποια θα ήταν αυτή η πρόταση που θα περιείχε τη μέγιστη πληροφορία με τις ελάχιστες λέξεις; Πιστεύω ότι είναι η ατομική ιδέα, ότι δηλαδή τα πάντα είναι φτιαγμένα από άτομα – μικροσκοπικά σωμάτια που κινούνται γύρω γύρω αέναα, έλκοντας άλληλα όταν είναι σε κοντινή απόσταση, αλλά απωθώντας άλληλα όταν συμπιεσθούν το ένα πάνω στο άλλο. Σ’ αυτή τη μία πρόταση ενυπάρχει μια τεράστια ποσότητα πληροφορίας για τον κόσμο, εάν διαθέσει κανείς λίγη φαντασία και σκέψη».